نقشه ترور پیامبر (ص )در کوه هرشى توسط منافقین

امروز تمامى مسلمانان به دیار خود رهسپار بودند. آنان پس از مراسم عظیم حج، مراسم شگفت غدیر را نظاره کرده و منتظر بودند تا به اقوام خود برسند و برایشان بازگو کنند. 
اما هنوز منافقین از توطئه‏هاى خود بازننشسته بودند و این بار تا به آن‌جا پیش رفتند که تصمیم قتل رسول‌اللَّه ‏صلى الله علیه و آله را گرفتند. 
آن‌ها براى این منظور قله کوه «هَرْشى» را برگزیدند، زیرا این کوه گردنه‏ها و پرتگاه‏هاى خطرناکى داشت. آنان مى‏خواستند حضرت را در یکى از پرتگاه‏هاى کوه به پایین پرتاب کنند و یا با شمشیر حمله کرده و ایشان را به قتل رسانند. کاروان تا نزدیک غروب امروز به حرکت ادامه داد و به کوه هرشى رسید. در آن‌جا پس از استراحتى کوتاه، دوباره شبانه حرکت کرد.
منافقین در گروه چهارده‌نفرى خود پیشاپیش قافله حرکت کرده و در محل موعود - سربالایى قله هرشى - در ظلمت شب پشت صخره‏ها پنهان شده به کمین نشستند. آن‌ها ظرف‏هاى استوانه‌ای بزرگى پُر از سنگ و ریگ و شن را نیز همراه خود برده‌بودند تا براى رَماندن شتر پیامبر صلی الله علیه و آله استفاده کنند. 
پیامبر صلی الله علیه و آله همراه حُذیفه و عمار با شترى تندرو به سمت قله هرشى حرکت کردند. 
هنگامى که به نزدیکى قله رسیدند جبرئیل نازل شد و پیامبر صلی الله علیه و آله را از نقشه قتل آگاه ساخت. ایشان نیز به حذیفه و عمار خبر داد و دستور داد تا با شمشیرهاى خود آماده باشند. 
وقتى به قله کوه رسیدند منافقین ابتدا ظرف‏هاى پر از شن و سنگ را غلطاندند. ناگهان صداى مهیبى بلند شد و نزدیک بود شتر حضرت رَم کند، ولى پیامبر صلی الله علیه و آله فریاد زد: «آرام بگیر که برتو مسئله‏اى نخواهد بود». او نیز به قدرت الهى با عربى فصیح کلامى گفت و آرام گرفت. پس از آن، منافقین که در این مرحله شکست خورده‌بودند به طرف شتر حمله کردند. این بار حذیفه و عمار با شمشیرهاى کشیده حمله کردند و با آنان درگیر شدند. 
منافقین که گویا در یک لحظه نقشه خود را خنثى‌شده دیدند فرار را بر قرار ترجیح دادند و پشت سنگ‏ها پنهان شدند. 
حذیفه از حضرت پرسید: اینان چه کسانى هستند؟ حضرت فرمود: منافقین در دنیا و آخرت. سپس پرسش و پاسخ‏هایى بین حذیفه و حضرت صورت گرفت. در پایان پیامبر صلی الله علیه و آله براى این‌که شبهه‏اى از شناسایى آن افراد باقى نماند اشاره‏اى نموده و نورى تابید و فضا را مانند روز روشن نمود. حذیفه و عمار تمامى آن چهارده نفر را دیدند و شناختند.* پیامبر صلی الله علیه و آله که مأمور بود با آن‌ها درگیر نشود، زیرا در آن شرایط حساس فتنه‏اى دیگر به پا مى‏شد و مراسم غدیر را خدشه‌دار مى‏کرد، از کنار آن‌ها صبورانه گذشت. 
* بحار الانوار: ج 7 ص 209، ج 28 ص 97، 99 ، ج 31 ص 632، 635. عوالم العلوم: ج15 /3 ص 165، 166، 304.

منبع : سایت غدیریه