ای برکه نشینان! ای غدیریان! بیدار شویم و به خود آییم.
ای کاروانیان! مبادا کاروانی دیگر رفته و برجای بمانیم.
کجاست غدیر و میثاق هایش؟ کجاست غدیر و درس هایش؟! کجاست آخرین وصی پیامبر صلی اله علیه و آله؟! کجاست ثقل اصغر ثقلین؟! کجاست وارث علم پیامبران، ترجمان وحی خدا؟! کجاست پاسخ پروردگار به فریاد استغاثه ی ستم دیدگان؟ کجاست آن یاری دهنده ی دین خدا؟!
همو که انتخاب شده و اختیار شده ی خداوند است، وارث علوم و احاطه کننده به آن، همو که خبردهنده از جانب خدا و بلند کننده ی فرمان اوست... .
تو گویی می بینم او را در کنار رسول خدا بر منبر ایستاده، همان جا که جدّ گرامیش امیرالمؤمنین علی علیه السلام روزگاری ایستاده بود، بازوانش میان انگشتان پیامبر بالا رفته و این ندا به گوش می رسد:
ای مردم! آگاه باشید که خداوند مهدی را بر شما ولیّ و امامی قرار داده که اطاعتش بر همگان واجب می باشد...!
و آن پیمان ها و میثاق ها و بیعت ها و بیعت ها...؛
