نظرات ياداشت در سايه آفتاب (جلوه هاى رفتار علوى)

+ محمود

«ذوالفقار» شمشيري شگرف است که ابتدا متعلق به رسول اکرم صلي الله عليه وآله بود و آن حضرت در جنگ احد وقتي که شمشير علي بن ابي طالب عليه السلام در گرماگرم نبرد شکست، آن را به او بخشيد و از همان زمان اين شمشير جنبه مقدس پيدا کرد. در وجه تسميه اين شمشير گفته اند: پشت آن خارهاي پست و بلندي مانند ستون فقرات آدمي داشته است.در مورد منشأ ذوالفقار اقوال ديگري هم هست؛ ازجمله اينکه در جنگ بدر حضرت علي عليه السلام آن را پس از کشتن صاحبش عاص بن منبه سهمي به دست آورد، يا جزو هداياي بلقيس به سليمان عليه السلام بود و يا ذوالفقار در روز بدر به دست پيامبرصلي الله عليه وآله رسيد وآن را به حضرت علي عليه السلام بخشيد. اين شمشير سپس به امام حسن و بعد از او به امام حسين عليه السلام و سرانجام به حضرت مهدي عليه السلام به ارث رسيد. از حضرت صادق عليه السلام درباره وجه تسميه آن به ذوالفقار پرسيدند، حضرت عليه السلام فرمود: زيرا اميرالمؤمنين عليه السلام ضربتي با آن به هيچ کس نزد، مگر آنکه در دنيا از حيات «افتقار» (محروميت) پيدا کرد و در آخرت از بهشت». ازامام صادق عليه السلام نقل شده است شمشيرآن حضرت هنگام ظهور همان شمشير پيامبرصلي الله عليه وآله ذوالفقار است.

پاسخ

ممنون زيبا بود