عبدالله بن عمر از پدرش نقل ميکند :
روزي از رسول خدا در مورد علي بن ابي طالب سوال نموديم ، آن حضرت خشمگين شده ، فرمودند :
(( چه ميشود گروهي را ، ياد ميکنند از شخصيتي که منزلت او نزد خدا مانند نزلت من و مقام او مانند مقام من است به جز نبوت.
آگاه باشيد ! هر کس علي را دوست بدارد مرا دوست داشته است و هر کس مرا دوست بدارد خداوند از او راضي است و هر کس خدا از او راضي شود بهشت را پاداش او قرار مي دهد.
آگاه باشيد ! هر کس علي را دوست بدارد فرشتگان براي او استغفار کنند و درهاي بهشت براي او باز شود و بدون حساب از هر دري که بخواهد وارد شود
آگاه باشيد ! هر کس علي را دوست بدارد خدا نامه عملش را به دست راست او عطا فرمايد و حساب رسي برايش آسان شود مانند حساب رسي پيامبران
آگاه باشيد ! هر کس علي را دوست بدارد از دنيا خارج نمي شد تا از آب کوثر بياشامد و از ميوه هاي درخت طوبي بخورد و قبل از مرگ مکان خويش را در بهشت ببيند
آگاه باشيد ! هر کس علي را دوست بدارد خداوند جان دادن را بر او آسان گرداند و قبر او را باغي از باغهاي بهشت قرار مي دهد
آگاه باشيد ! هر کس علي را دوست بدارد خداوند به تعداد رگهاي بدنش حوريه اي در بهشت به او عطا فرمايد و شفاعت او را در مورد هشتاد نفر از بستگان بپذيرد و به تعداد هر مويي که در بدن او باشد شهري در بهشت به او عنايت فرمايد
آگاه باشيد ! هر کس علي را بشناسد و دوست بدارد خداوند عزرائيل را آن گونه که به سوي پيامبران مي فرستد به سوي او مي فرستد (قبض روح او آسان ميشود) و بر طرف ميکند از او اضطراب و هول از نکير و منکر را و نوراني مي کند قبر او را و قبر او به اندازه ي هفتاد ساله وسعت پيدا مي کند و صورت او در قيامت سفيد و نوراني مي شد.
آگاه باشيد ! هر کس علي را دوست بدارد خداوند او را (در قيامت) در سايه ي عرش خود همراه با صديقين و شهدا و صالحين قرار ميدهد و او از هول و وحشت بزرگي که در قيامت بندگان با آن مواجه مي شوند ايمن مي دارد.